Η σύγχρονη ιατρική κατάφερε να προσπελάσει το εμπόδιο της υπογονιμότητας με μια σειρά από σύγχρονες μεθόδους. Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και έχει χαρίσει χαμόγελα σε ζευγάρια που αντιμετώπιζαν πρόβλημα υπογονιμότητας.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως προδίδει και το όνομά της είναι ένας τρόπος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατά τον οποίο η γονιμοποίηση πραγματοποιείται εκτός του γυναικείου σώματος. Πιο συγκεκριμένα, το ωάριο και το σπερματοζωάριο γονιμοποιούνται σε ένα εργαστήριο από εξαιρετικά έμπειρους επιστήμονες.
Όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί να συλλάβει φυσιολογικά για πάνω 12-18 μήνες χωρίς αποτέλεσμα, τότε θα πρέπει να αρχίσει να αναζητά πιθανούς παράγοντες που δυσκολεύουν την επίτευξη σύλληψης. Στις περιπτώσεις όπου η γυναίκα είναι μεγαλύτερη από 35 ετών, τότε η διερεύνηση πρέπει να ξεκινήσει νωρίτερα, στο διάστημα των 6 μηνών. Έτσι, το ζευγάρι επισκέπτεται κάποιον γυναικολόγο με εξειδίκευση στις τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Ο θεράπων ιατρός βάσει του ιστορικού του ζευγαριού και της αιτίας υπογονιμότητας, θα προτείνει τον κατάλληλο τρόπο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Για την αδυναμία φυσιολογικής σύλληψης μπορεί να ευθύνεται είτε ο άνδρας, είτε η γυναίκα. Πιο συγκεκριμένα, αιτίες της γυναικείας υπογονιμότητας είναι:
Από την άλλη, υπάρχουν και κάποιοι παράγοντες που συμβάλλουν στην αντρική υπογονιμότητα. Πιο συγκεκριμένα, παράγοντες που κάνουν ανέφικτη τη φυσιολογική σύλληψη είναι:
Η εξωσωματική γονιμοποίηση αποτελείται από κάποια βήματα. Τα βήματα αυτά πρέπει να ακολουθηθούν με ακρίβεια στοχεύοντας στην επίτευξη σύλληψης. Πιο συγκεκριμένα:
Βήμα 1: Διέγερση
Η γυναίκα λαμβάνει κάποια φάρμακα, τα οποία ονομάζονται φάρμακα γονιμότητας. Τα φάρμακα αυτά δίνουν εντολή στις ωοθήκες ότι πρέπει να παράγουν περισσότερα από ένα ωάρια κάθε μήνα.
Βήμα 2: Ανάκτηση ωαρίων
Στη συνέχεια, ανακτώνται τα ωάρια μέσα από το σώμα της γυναίκας με μια μικροεπέμβαση που ονομάζεται ωοληψία. Με μια λεπτή βελόνα που εισάγεται στον κόλπο, ο γυναικολόγος λαμβάνει τα ωάρια από τις ωοθήκες της γυναίκας κάτω από ήπια αναισθησία.
Βήμα 3: Γονιμοποίηση
Το σπέρμα ενώνεται με τα ωάρια που έχουν καλύτερη ποιότητα και παραμένουν σε έναν ελεγχόμενο θάλαμο. Συνήθως λίγες ώρες μετά έχει πραγματοποιηθεί η γονιμοποίηση.
Βήμα 4: Καλλιέργεια εμβρύου
Μετά την επιτυχή γονιμοποίηση, το ωάριο διαιρείται και γίνεται έμβρυο. Το εξειδικευμένο προσωπικό ελέγχει, αν τα έμβρυα αναπτύσσονται σωστά για μερικές ημέρες.
Βήμα 5: Εμβρυομεταφορά
Ο γιατρός εισάγει τα γονιμοποιημένα ωάρια στη μήτρα της γυναίκας μέσω ενός λεπτού σωλήνα. Εάν ένα έμβρυο εμφυτευθεί στην περιοχή της μήτρας, τότε έχει προκύψει επιτυχώς εγκυμοσύνη.
Αναλόγως των συνθηκών, ο μαιευτήρας- γυναικολόγος θα προτείνει στο ζευγάρι την καταλληλότερη θεραπεία.
Το ποσοστό επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Πιο συγκεκριμένα, καθοριστικό ρόλο παίζει η ηλικία της γυναίκας. Όσο μικρότερη είναι μια γυναίκα, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες επιτυχίας της μεθόδου. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η ποιότητα των ωαρίων και των σπερματοζωαρίων που χρησιμοποιούνται για τη γονιμοποίηση.
Η Μαιευτήρας- Γυναικολόγος Μελίνα Στασινού, έχοντας διατελέσει Επιστημονικός Συνεργάτης στη Μονάδα Εξωσωματικής του Imperial College και έχοντας μεγάλη εμπειρία σε επεμβάσεις υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, βρίσκεται στο πλευρό οποιασδήποτε γυναίκας επιθυμεί να αποκτήσει ένα παιδί. Η ιατρός σεβόμενη τις ανάγκες της κάθε γυναίκας βρίσκεται στη διάθεσή σας για να σας παρέχει ένα εξατομικευμένο πλάνο.
Επικοινωνήστε με την ιατρό για οποιαδήποτε απορία ή διευκρίνιση σχετικά με την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας το ωάριο και το σπερματοζωάριο γονιμοποιούνται εκτός του γυναικείου σώματος και πιο συγκεκριμένα σε ένα εργαστήριο.
Στην αρχή, η ασθενής λαμβάνει κάποια φάρμακα γονιμότητας ώστε να μπορεί να αναπαράγει περισσότερα ωάρια. Έπειτα, λαμβάνονται τα ωάρια μέσω της ωοληψίας, ώστε να ενωθούν με το σπέρμα και να παραμείνουν σε έναν ελεγχόμενο θάλαμο για να πραγματοποιηθεί η γονιμοποίησή τους. Μετά την ωοληψία, το ωάριο διαιρείται και γίνεται έμβρυο και παρακολουθείται για λίγες ημέρες από εξειδικευμένο προσωπικό. Τέλος, μεταφέρεται μέσω εμβρυομεταφοράς στην μήτρα της μητέρας.